Şu anda, İstanbul’da yaşayan değerli hemşerimiz, eğitimci, eğitim yöneticisi Sayın Metin Yüce’yi bir kez daha yazdığımı anımsıyorum.
İlimizin değerlerini, yalnız ölümlerinden sonra değil, hayatlarında iken de anmanın gereğine inanıyorum.
Metin Yüce gerçekten unutulacak, anılmayacak biri değildir.
Gümüşhane’de Lisede Edebiyat öğretmenliği, Müdür Yardımcılığı, daha sonra Milli Eğitim Müdür yardımcılığı yaptığı günlerde, belirli günlerde (bayramlarda) kültürel etkinliklerde aranan ve önemli bir boşluğu dolduran bir kişiydi.
Sözünü ettiğimiz günlerde, Metin Yüce varsa Gümüşhane’de, gam yoktu.
Çünkü Metin Yüce, Gümüşhane’nin tarihine, kültürüne, folkloruna hâkim bir isimdi. Konuşmalarını (Varaktan okuyarak değil) irticalen yapardı. Bilgisi, cesareti bunun için yeterliydi.
Bir zamanlar Gümüşhane Belediyesinin her bölümünde söz sahibi olan bir dostumuz vardı; Aydın Bostancı. Trabzon Öğretmen Okulundan, yalnızca resim dersinden iki yıl üst üstte sınıfta bırakan (Şimdi öldüğü için olumsuz bir söz söylemek istemediğim) Süleyman bey diye anılan kişi yüzünden Öğretmen Okulunu bitirmeden ayrılmıştı.
Gümüşhane Belediyesine ilk girdiğimde tanıştım, görevimle ilgili konularda desteğini gördüğüm, yararlandım Aydın Bostancı’yı niye araya soktuğumu merak edebilirsiniz.
Önceki dönemlerde Adalet ve Milli Savunma Bakanlıklarını yapan değerli hemşerimiz, bir sohbetimiz sırasında; “Aydın Bostancı’yı değerlendiremedik” demişti.
Metin Yüce’yi değerlendirebildik mi?
Metin Yüce İstanbul’da yaşamını sürdürüyor. Gümüşhane’nin eğitim ve kültür tarihini yazacak olanlar, hiç kuşku yok, Metin Yüce’yi, Metin Yüce’nin, eğitimciliği, eğitim yöneticiliğini, bilgeliğini araştırıp bulacaklardır.
Ben, şimdilik Metin Yüce ile ilgili küçük bir anımsatmada bulundum.
Gelecekte işe yarayacağını umuyorum bu anımsatmanın, Metin Yüce’ye bundan sonraki yaşamı için, eşiyle, çocuklarıyla, torunlarıyla sağlıklı ömürler diliyorum.
