Hüner, İlişkileri İyi Götürmektedir

Zaman zaman, komşu illerle ilimiz arasında bireysel ilişkilerde sorun yaşanmaktadır. Bu sorunlar çözülmeyecek ilişkiler değildir. Önemli olan kabuk bağlamış yaraları kaşımamakta ve hüner; ilişkileri iyi götürmektedir.

Bir Belediye Başkanı bir dönem ya da birkaç dönem Belediye Başkanlığı yaparak ayrıldıktan sonra ili izler bırakmışsa, halk yine kendisine itibar etmeği sürdürür.

Köy Muhtarlığı da öğledir. Aynı mevkide ya da makamda olursanız olun, sorun değişmez. Ama mevki ve makam sahipleri bu ilgiyi sürekli beklememelidir.

Köyler, ilçeler, iller arasındaki ilişkiler de farklı değildir. Halkın deyimi ile ne ekerseniz, onu biçersiniz. Arpa ekip, buğday beklemeğe hakkınız olmaz.

Gümüşhane 1915 yılına kadar Trabzon iline bağlı bir Sancak idi. Osmanlı İmparatorluğunda Sancaklara Mutasarrıflık deniyordu. Sancak ya da mutasarrıflık ilçeden büyük, ilden küçük bir kuruluştu.

Gümüşhane 1925 yılında il olunca, artık Trabzon’la bağlantısı komşuluk ilişkilerine dönüştü. Gümüşhane’nin il olmasının üzerinden bir yüz yıl (Eski ifadeyle bir asır) geçti.

Gümüşhaneliler olarak, bir ayağımız sürekli Trabzon da. Biz, Trabzon’u kardeş il olarak görüyoruz. Günümüzden 100 yıl, 200 yüz yıl ileriye gidersek, bugün Trabzon nüfusuna kayıtlı olanların bile önemli bir kısmının Gümüşhane kökenli olduğunu görürüz. Artık biri, diğerinin amiri değildir. Abi-kardeş olabilir.  Bize göre öğle olmalı ve öğle kalmalıdır.

Gümüşhane’ye bağlı köylerin kimi mahallelerini ya da köylerin tamamını komşu illere bırakmak, komşu illerinde, o mahalle ve köylerin kendi iradeleriyle de olsa, bağlamak veya bağlanmak, zaruri nedenlerin ötesinde mümkün olmamalı.

Yalnız kişiler arasında değil, köyler, ilçeler ve iller arasındaki ilişkileri iyi götürmeli, bireyler de bu konuda çok titiz davranmalıdır.

Komşunun tarlası, bağı, bahçesi sizinkinden daha verimli ise; o tarla, o bağ, o bahçe bizim olmalı demeğe hakkınız var mıdır?

Sıfatları ne olursa olsun, herkes iyi düşünmeli, iyi hareket etmeli, iyi davranmalıdır.

Haksızlıktan, kötülükten ne çıkar?