Gümüşhane’den İnsan Manzaraları

Bir özel kuruluşunun başındaki adam, işi için gittiği Sosyal Sigortalar Kurumundan çıkmış. Kendilerinden önce çıkan iki kişi de yolun karşısına geçerek arabalarına binerken, yakınlıkları olmasa da tanıdıkları kişiyi alıp almamakta kararsız kalmışlar. Sonunda arabalarına binip uzaklaşmışlar.

Sözünü etiğim kurumdan yaya olarak çıkıp işyerine gelen kişi, bakmış ki, o arabalarına almadıkları iki kişi işyerinde kendisini bekliyor.

Önce, arabalarına almayan iki kişi söze girmiş: “ Sizin yapacağınız bir iş için geldik, sizi bekledik” demişler. İş yeri sahibi de; “Beni arabanıza almadığınız için beklediniz. Bekleme konusunda kusur benim değil. Şimdi biraz daha bekleyeceksiniz. Çünkü sizden önce, işlerini görmek için söz verdiklerimin işlerini yapacağım, sonra size sıra gelecek” demiş. Bekleyenler birbirinin yüzüne bakmış, sonra başlarını önlerine eğmiş ve sıranın kendilerine gelmesi için sessizce oturmuşlar.

Sosyal ilişkilerde, devlet ve vatandaş ilişkilerinde hatalı davrananlara, incitmeden, ama bir şekilde hatalarını söyleyerek, aynı hatayı bir kez daha yinelememeleri için uyarmakta yarar var.

Bir kişi, işi için kamu kurumuna gitmiş. Kendisinden önce bir başka kişinin daha ayakta beklediğini görmüş. Şef durumundaki görevlinin masasının karşısında boş bir sandalye varmış, “Oturun” diyen olmadığı için oturmamış, ayakta sıralarını beklemişler. İçeriye, maddi durumu iyi olan üçüncü bir şahıs girmiş. Ayağa kalkmış,” Hoş geldiniz” demiş ve o boş sandalyeye oturtmuşlar. Ayrıca çay da söylemişler. O varlıklı kişinin çayı gelip içinceye kadar, diğer iki kişiyi ayakta bekletip işlerini görmemişler. “Ne zamana kadar? “o özel ağırladıkları kişinin işini yapıp yolcu edinceye kadar!

1955-1967 arasında kamuda çalışan bir insan olarak söylüyorum; devlet, vatandaşın işini görsün diye maaş veriyor görevlilere. Görevliler bunu unutmamalı ve aldıkları maaşları helal ettirmek için, hiç kimse arasında ayırım yapmamalıdırlar.

Kumu görevlileri bazı kişilere daha çok değer vermek istiyorlarsa, bunu görevlerinin dışında yaparlar. Eğer, önlerine görevleri için gelip bekleyen bir başkası yoksa önem verdikleri birisi gelmişse, görevlerinden ödün vermeden istedikleri gibi davranabilirler.

Bu konuyu da anımsatmakta yarar var.