“İşsizim!”

Karikatür de geçiyor bu sözcük.

Karikatürleri çok önemserim. Çoğumuzun sayfalar dolusu yazı ile kamuya iletemediğimiz bir konuyu, karikatüristler bir resim ya da bir iki sözcükle iletebilirler.

Yine, çoğumuzun yazdıkları unutulabilir ama karikatüristlerin sundukları görüntüler belleklere kazınır.

Sözcü Gazetesi’nin 22 Haziran tarihli sayısında bir karikatür gözümü ilişti.

Karikatür de iki insan figürü var. Birinde, bir vatandaş “İŞSİZİM” yazılı pankart tutuyor.

İkinci karikatür de; göbekli, güler yüzlü, sırnaşık birisi işsize diyor ki:

“Saçmalama ya.. Memlekette işsizlik olsa, ben beş yerden maaş alabilir miyim?

İş çok, eleman yok azizim!.

Karikatüristlik de, bizim gibi, bu dışında kalan insanların başaramayacağı bir maharettir.

Karikatüristler, olaylara çok farklı bir göz anlamla bakar, aynı olayı izleyen binlerce insandan bir kaçı fark edebilir ancak, görünmesini lazım geleni ortaya çıkarmayı.

Bir örnek vereceğim. Konumuzla ilgisi olmadığını söyleyebilirsiniz ama konumuzla yakından ilgilidir.

Psikolojide “DİKKAT” bahsi vardır.

Vatandaş; 50 yıl, 60 yıl inip çıktığı basamakların kaç adet olduğunu bilemez.

Bir kentin yapısına, bir binanın yapılışına herkes de bakar ama binada ve kentteki çarpıklığı herkesten önce bir mimar, bir mühendis görür.

Karikatüristlik böyle bir şeydir işte.

İşsizlik konusunu ben de daha önce bu sütunlarda birkaç kez dile getirdiğimi anımsıyorum. Ne var ki, sözünü ettiğim Sözcü Gazetesi’ndeki karikatür kadar belleklerde iz bırakamadığımı teslim etmeliyim.

Bu bir sayfa dolusu yazı bile, karikatüriste göre, binlerce sözcük yerine, bir resim ve bir kaç

Sözcükle ifade edilebilir.

Bizim gücümüz yetmediği için bir sayfa yazı yazmak zorunda kalıyoruz.

Yine de anlatmak istediğimizi anlatabildiğimizden emin değilim.