Dedeler ve Torunlar

Dostumuz, Eczacı Onur Işık, ilk torununa olan sevgisini dillendiriyordu. Sonra resmini de gösterdi. Yazının sonunda sunacağım.

Dedeler torunlarını gerçekten çok severler. Bunun psikolojik, pedagojik nedenleri vardır. O konunun bilimsel yanını uzmanlarına bırakalım.

Gazetemizin başyazarlarından rahmetli Av. Necati Akagün’e (O da torun sahibi olduğu için) “Dedelerin torunlarını neden çok sever?” diye sordum.

Akagün; “Hasmının hasmıdır da ondan” dedi.

Bazı ailelerde çocuklar, anne ve babalarına gerekli özeni göstermezler. Onların çocukları da günü gelince kendi anne ve babalarına ilgisiz kalırlar. Bu nedenle, çocuklar anne ve babalarının hasmı, torunlar da, dedelerine ve ninelerine ilgi göstermeyen kendi anne ve babalarının hasmı olacakları için sevilir gibi bir açıklaması var konunun.

Bu görüş, elbette tüm aileler, ya da, tüm çocuklar için geçerli değildir.

Sanırım, sevgi karşılıklıdır. Dedeler ve nineler torunlarına ilgi gösterdiği için, torunlar da onlara bağlanma, büyüdüklerinde de hatırlarını sorma gereğini duyarlar. “Hasım” meselesi biraz havada kalır diye düşünürüm.

İnsanlar çocukken sıkıntılarını anne ve babalarına, evlendikten sonra da doğan çocuklarına, diğer yakınlarına ve dostlarına açarak rahatlama gereğini duyarlar. En güçlü bağ da önce aileleri, sonra dostlarıdır.

Anne-babaların kimi sıkıntıları, işleriyle ilgili sorunlar çocuklarıyla gereği kadar ilgilenmelerine engel olabilir. Bu durumlar, ailelerin çocuklarını sevmediği anlamına gelmez. Ama yaş ilerleyince, emekli olunca, işlerinden de uzak kalınca, çocukları da büyüğünce, torunlarına daha çok zaman ayırabilirler. Torun sevgisi de biraz ondan kaynaklanır. Dede ya da nine, torun arasındaki ilişkiyi başka sorunlarla karıştırmamalıdır.

Dede ile torun arasındaki sevgiyi somut olarak göstermek için, dostumuz Eczacı Onur’un, toruna bakışını sergileyen fotoğrafını sunuyorum. Sanırım, bu fotoğraf dede-torun sevgisini kanıtlamaya yetecektir. .

Resimde Dede ile torunu görüyorsunuz.